Hoe ontstaat een litteken?
Wanneer de huid oppervlakkig is beschadigd, zal de wondgenezing de huid snel herstellen. Doordat dit proces snel gaat, zal hier ook geen litteken ontstaan. Wanneer de huid dieper gelegen is beschadigd, raken ook de zweetklieren, bloedvaten, talgklieren en haarzakjes beschadigd.
De huid zal dan nieuw weefsel moeten aanmaken om deze beschadiging te herstellen. In de eerste drie weken maakt de huid bindweefselcellen aan. Dit is in het begin rood van kleur en erg kwetsbaar. Langzaamaan ontstaan er in dit gebied nieuwe bloedvaatjes, waardoor het weefsel meer zuurstof krijgt en sterker wordt. Na circa twee maanden gaat het collageen zich aanpassen aan de bewegingen in het aangedane gebied.
Daarnaast groeien langzaamaan zenuwvezels waardoor het gevoel in het littekengebied terugkomt. Uiteindelijk zal het litteken platter en minder rood worden. Echter blijft de structuur van het collageen wel anders voelen, namelijk harder en stugger.
Welke verschillende soorten littekens zijn er?
Littekens kunnen worden onderscheiden in de volgende categorieën:
- Atrofische littekens. U kunt deze littekens herkennen aan het verzonken uiterlijk, doordat de huid onder het litteken is afgenomen.
- Hypertrofische littekens. U kunt deze littekens herkennen doordat het litteken boven het huidoppervlak ligt door een toename aan collageen.
- Keloïdale littekens. U kunt deze littekens herkennen doordat ze niet alleen boven het huidoppervlak liggen, maar ook buiten de grenzen van de wondrand groeien. Deze littekens komen voornamelijk voor bij negroïde mensen.
- Verkleefde littekens. U kunt deze littekens herkennen doordat ze moeilijk verschuifbaar en/of niet op pakbaar zijn. Dit komt doordat de littekens zijn verkleefd met de onderlaag, spieren of botten. Deze littekens gaan hierdoor vaak gepaard met bewegingsbeperking.
- Acnélittekens. U kunt deze littekens herkennen door een kuiltje in de huid, of door rode tot donkergekleurde vlekjes op het gebied waar de ontstekingen hebben gezeten.